De eerste aanraking met het rassenprobleem was toen ik het boek "de negerhut van oom Tom" las. Het boek was wijdverspreid en sierde menig boekenkast in België en Nederland. Het werd dan ook bijna gratis weggegeven door Lecturama in een goed opgezette commerciële activiteit. Ik was er eerlijk gezegd kapot van. Waar haalden de blanke overheersers het recht om hun zwarte medemensen zo afschuwelijk te behandelen.
Oom Tom deed wat hem als slaaf opgedragen werd, hoe onmenselijk ook. Hij werd geslagen, geschopt en vernederd tot de dood als verlossing kwam. Het verhaal speelde zich af in de eerste helft van de 19de eeuw in Amerika. Dat het boek een politieke aanklacht was, besefte ik toen als kind niet, maar het heeft wel een enorme indruk op mij achtergelaten. Slavernij bestaat al zolang er mensen bestaan, toch is het in geen enkele situatie goed te keuren. Men schat dat er tot 20 miljoen mensen uit Afrika ontroofd zijn door vooral Amerika en Engeland, toch geen enkel Westers land gaat vrijuit ook NL en B niet. Verontschuldigingen of spijtbetuigingen heb ik nauwelijks gehoord. Zou Tom ooit vermoed hebben dat één van zijn nazaten alle blanken een lesje zou leren en het tot president van het door blanken gedomineerd land zou brengen? Het boek zou uiteindelijk een enorme bijdrage leveren tot de afschaffing van de slavernij.
Meer dan honderd jaar later stond opnieuw een afro-amerikaan op, Martin Luther King (nobelprijs winnaar). In de jaren 1950-1960 kwam hij op voor de burgerrechten van zijn volk. Als was de slavernij afgeschaft, het bleven tweederangs burgers met minder rechten dan de blanken, en een veel harder leven. Opnieuw was zijn verzet geweldloos, net als bij oom Tom. M.L.King had een droom: dat alle voormalige slaven en blanke overheersers samen aan tafel konden zitten, in alle gelijkheid en vrijheid. Obama heeft die droom voor een groot deel bewaarheid. M.L.King werd ook vermoord, net als oom Tom. Toch is zijn bijdrage voor de Amerikaanse samenleving enorm belangrijk geweest. Geleidelijk aan kwamen er meer burgerrechten voor zijn volk met als apotheose de president van Amerika.
Barrack Obama is vergelijkbaar met King, zeer intelligent en een enorme redenaar. Hij heeft ook bewezen dat de strijd van oom Tom en M.L.King niet nutteloos geweest is. 2008 zal een groot geschiedenis jaar worden, tot hiertoe was de credietcrisis historisch, toch vind ik de eerste zwarte Amerikaanse president nog belangrijker. Misschien zet hij wel een punt achter de blanke overheersing van de wereld en met de opkomst van China en India heeft hij partners. Zijn eerste taak is Amerika terug op de rails zetten. Zijn tweede is definitief komaf te maken met de ellende van zwart Amerika. Zijn derde opdracht is om zijn roots, zwart Afrika, terug op de wereldkaart te zetten.
Wat kan de wereld zich beter wensen: Barrack Obama, als leider van de wereld, het product zijnde van zwart en blank?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten