De beurzen blijven dalen omdat de verkopers nog altijd in de meerderheid zijn. Dit is de wet van vraag en aanbod. Maar meer dan druk uitoefenen doen ze niet. Wat dikwijls uit het oog verloren wordt, is dat er geen aandeel kan verkocht worden zonder dat datzelfde aandeel door iemand anders gekocht wordt. Dit zou je een beursparadox kunnen noemen.
Hoe fel de beurs ook stijgt of daalt, op het einde van de dag heb je evenveel verkopers als kopers gehad. Zo werkt de handel nu éénmaal. Een tweede vraag volgt dan: Wanneer en hoe hebben we dan een evenwicht waarbij het tot een aan- of verkoop komt? De echte waarde van het aandeel? Kan niet. Anders is het onmogelijk dat er op één dag alle aandelen ter wereld stijgen of dalen. En net dit hebben we de laatste dagen constant gezien. Hoe verklaar je trouwens de volatiliteit? Bankaandelen stijgen en dalen tot 40% intraday zonder dat de fundamentele waarde van het aandeel verandert. Blijft over: emotie of beter psychologie. Ik denk dat je het één en ander al kunt verklaren met een metafoor (gaat over een schoonheidswedstrijd) van John Keynes (zie mijn eerste artikel over Keynes). De metafoor van Keynes ga ik hier niet herhalen, maar wel de redenering die erachter zit. Dit aan de hand van een raadseltje.
Laat 1 miljoen mensen (bvb. beursbeleggers) deelnemen aan een wedstrijd. Ze mogen een getal opschrijven tussen 0 en 100. De winnaar is degene met het getal die het dichtst twee derde van het gemiddelde van alle opgeschreven getallen benadert. Rappe breinen hebben al vlug door naar waar dit leidt (waar ook de beurs naartoe gaat op dit ogenblik). Er zijn echter drie uitkomsten: een logische (wiskundige), een psychologische en een realistische oplossing.
We beginnen met de logische. Statistisch gezien (met 1 miljoen is dat geen probleem) zal de uitkomst, wanneer iedereen zomaar een getal opschrijft, als gemiddelde 50 geven, twee derde daarvan, is dan 33 (33,3).
Wie de wedstrijd wil winnen zal echter anticiperen. Als iedereen 33 opschrijft, dan zal de winnaar 22 (22,2) moeten opgeven. Wie opnieuw hierop anticipeert komt aan 14,8 (2/3 van 22,2), dit in geval iedereen zo redeneert. Zo kom je uiteindelijk tot de enige goede oplossing, zijnde 0 (dit is de richting van de beurs). In de praktijk ligt het getal tussen de 15 en de 30, al naargelang de testgroep (ik veronderstel hoe meer psychologen, hoe lager). Tot zover Keynes.
De beurs is volgens mij vandaag in hetzelfde bedje ziek. Door voortdurend te anticiperen, denkend dat de beurs continue verder zal zakken, zakt ze effectief ook verder weg. Dat dit uiteindelijk resulteert in nul, alhoewel de "wiskundige uitkomst 33" is, daar is men op dit ogenblik nog niet achter of rijp voor. Wanneer zal deze psychose stoppen? Ik vermoed naargelang de kwaliteit van de beleggersgroep: ergens tussen de ... 15 en de 30. En hoe dichter bij de "15", hoe groter de gap met de werkelijke waarde ("33")
Geen opmerkingen:
Een reactie posten