In mijn reeks tussen Opel en Renault is het nog niet echt aan bod gekomen waarom GM het zo slecht doet. Iedereen weet dat GM verkeerd gegokt heeft op de SUV's, die zoveel slurpen dat ze in deze crisistijd niet meer betaalbaar zijn voor de meeste mensen. Amerikanen kopen vooral op krediet en voor deze wagens lukt dat niet meer daar de banken de risico's te hoog vinden. Maar er is meer aan de hand.
Naast het feit dat GM niet genoeg geïnvesteerd heeft in zuinige modellen (Op de Detroit autoshow 2004 kwam topman Lutz met de melding:"Hybrid cars make no sense", GM wordt zelfs beschuldigd van de electrische auto vernietigd te hebben), sleuren ze ook een hoop interne problemen mee.
Het plan om de Amerikaanse autoindustrie te steunen is gecrasht in de Senaat. De schuld wordt bij de gefrustreerde Rupublikeinen gelegd, toch waren het de vakbonden die niet akkoord gingen met de op tafel liggende voorstellen. Hadden zij toegegeven dan was het plan alsnog doorgegaan.
Waarom stribbelen de vakbonden tegen? Waarom zijn ze zo belangrijk? Met miljoenen werknemers in de sector hebben ze natuurlijk een enorm wapen. In het verleden hebben ze al zoveel keer hun macht getoond dat ze eigenlijk mee de oorzaak zijn van het vierkant draaien van GM. Wat is er gebeurd?
Eerst en vooral was het in de booming jaren niet altijd gemakkelijk om werknemers te vinden. GM heeft dan enorme concessie's gedaan: GM zou zelf instaan voor de gezondheidszorg en het pensioen van zijn werknemers. Dit trok veel volk aan natuurlijk. Deze kosten zijn echter zo door het dak gegaan dat ze ongeveer een kleine 2000$ PER GEMAAKTE AUTO bedragen. Ziehier al een eerste zware handicap t.o.v. bvb. Japanse automakers.
Tevens werd de macht van de vakbonden zo groot dat het ontslaan van werknemers enorm duur werd. Dit resulteerde in een teveel aan personeel waardoor de efficiëntie daalde.
Cijfers zullen veel duidelijk maken: 1 arbeidsuur bij GM kost 71$ waarvan 27$ voor uurloon en de rest voor pensioen en gezondheidszorg is. Toen het management dit wilde reduceren naar 50$ en daarbij zelfs dreigde Amerika te verlaten, werd dit toch afgewimpeld door de United Auto Workers Union (de grootste vakbond in de sector). Zo'n kostprijs is natuurlijk niet houdbaar in deze wereld. als je weet dat in het Oostblok de kostprijs omgerekend nauwelijks 10$ is, dan begrijp je hun probleem.
U moet weten dat GM meer schulden heeft dan hun totale jaarlijkse omzet. Hun boekwaarde is negatief en de markt voor auto's is krimpend. Tevens blijft het bedrijf geld verbranden door grote verliezen. Waarom worden toch alle middelen ingezet om een faling te vermijden? Hoe kan je je een ingreep noemen waarbij men een bedrijf twee maal zoveel leent als het waard is om het ten minste te laten overleven tot eind januari? U mag het zelf invullen.
Ooit was GM goed voor 50% marktaandeel in Amerika, dit is ondertussen al heel wat minder, maar toch nog goed voor 1% van de Amerikaanse economie. De gevolgen van een faling zijn dan ook ingrijpend. De vraag is alleen zal een niet-faling niet veel slechter zijn? Jaren geleden werden GM obligaties al tot het junk status veroordeeld. Het management heeft toen veel te beperkte ingrepen gedaan. Zullen ze nu wel de nodige ingrepen doen als men (belastings)geld blijft ontvangen? Zolang ze weten dat ze niet failliet mogen gaan, zullen ze blijven aanmodderen. Ondertussen werd gisteren het 25ste bankfaillissement aangekondigd. De ene is duidelijk de andere niet.
foto bloombergGeneral Motors is wel al begonnen met besparen. Ze hebben vorige maand alvast Tiger Woods ontslagen als uithangbord. Dit zal het verschil niet maken natuurlijk. Voor mij is het wel duidelijk geworden wie de sleutel in handen heeft en dat is overduidelijk niet het management.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten