De (spaar)rekening klopt niet

De verontwaardiging was enorm groot toen diverse banken in Europa op omvallen stonden. Het was allemaal de schuld van Amerika en van de roekeloosheid van de banken zelf. Maar hebben wij er ook zelf schuld aan? Bent u ook op zoek gegaan naar de meest biedende spaarrekening? Of wilt u ook dat alle bankzaken gratis zijn? Ik wel.

Ik betaal geen enkele euro voor al mijn bankzaken. Niet voor transacties, niet voor beheer van de rekeningen, niet voor uittreksels en niet voor bank- of visakaarten. Ik wil megaveilig internetbankieren en een superveilige bewaring van het geplaatste geld. Tevens moet er zoveel mogelijk iemand ter beschikking zijn in het plaatselijk kantoor om mijn vragen in te willigen. Daarbovenop wens ik tenminste 4% en liever nog 6% rentevergoeding op mijn spaarrekening. Maar vooral wil ik ieder moment en iedere minuut van de dag mijn geld kunnen opvragen.

Merkt u op dat ik niets betaal maar toch veel wil? Dit plaatje klopt dus niet, maar toch is het de realiteit vandaag. Zou het niet logisch zijn dat ik voor al deze diensten betaal? Zou het niet logisch zijn dat we rente betalen i.p.v. krijgen om al deze diensten te financieren? Toch?

Wij gaan eigenlijk stilzwijgend akkoord dat de bank dat geld gebruikt om uit te lenen aan iemand anders. Goed. De bank leent uw geld uit en verdient daaraan. Dit betekent wel dat de bank dit geld niet meer in zijn bezit heeft. Hoe kunnen wij dan eisen dat we ons geld ieder moment ter beschikking hebben? Is dit eigenlijk niet het gebied van kasbons en termijnrekeningen? Daar geven we expliciet de toestemming aan de bank dat ze dit geld voor éénzelfde termijn uitlenen, want we hoeven het pas op de vervaldag terug, met een eerlijke vergoeding (rente).

Nu ontstaat de situatie dat hetzelfde geld door 2 mensen gebruikt wordt: de lener en diegene die het in deposito geeft. Is het dan zo verwonderlijk dat in het geval dat leners het geld niet kunnen terugbetalen of wanneer de depositogevers massaal hun geld opvragen, de banken zwaar in de problemen komen? Is nu net dit niet in 2008 in België en Nederland gebeurd? Is er niet meer aan de hand dan de Amerikaanse huizencrisis en frauduleus herverpakte producten?

Moeten we niet naar een nieuw banksysteem waar u enerzijds betaalt voor diensten waartoe onder meer het in deposito geven van geld behoort. Als u juwelen of anders kostbaarheden in een bankkluisje legt, betaalt u daar toch ook voor? Waarom dan niet voor geld? Dit geld moet dan wel volledig bij de bank blijven en mag niet uitgeleend worden. Als u wel toelaat om het geld uit te lenen, dient daarvoor een termijnrekening of een kasbon, waarvoor u wel een mooie vergoeding krijgt. Aan u dan de keuze!

Dit klinkt wellicht niet populair, maar dit behoedt ons wel voor fratsen zoals dit jaar. Dan hoeft ook de onschuldige belastingbetaler niet op te draaien voor de enorme kapitaalinjecties en de gigantische staatswaarborgen voor de banken die nu kwistig in het rond gestrooid worden , zonder dat iemand weet waar dit kan eindigen. Wie enkel zijn geld in deposito geeft, hoeft die waarborgen niet. Wie toch rente wil, weet dat daar risico's aan verbonden zijn.

Er is wel 1 belangrijke maar! De overheden moeten stoppen van altijd maar een inflatoir beleid te voeren. De koppeling aan goud/zilver zou dit kunnen vermijden. Dan maakt het niet uit of je nu geld of goud bij de bank in deposito geeft! Beide hun waarde blijft.

Misschien mogen daarom banken ook maar 1 van deze 2 activiteiten aanhouden, zodat de keuze duidelijk is: Ofwel een depositobank voor geld en goud/zilver, ofwel een leningsbank met producten waarvoor men een intrestvergoeding krijgt.

Toevoeging:

Betekenis van deposito in bovenstaand artikel = het in bewaring geven (van geld) zonder meer.

Vooral in Nederland spreekt men ook over (spaar)deposito in de betekenis van een termijnrekening, m.a.w. een spaarvorm met vaste looptijd en vaste rente. Best verwarrend dus allemaal.