Het 'on'stabiliteitspact van de euro

Bij de conceptie van de euro had je 2 kampen: De voorstanders van een sterke munt (NL/D) en de rest. Beide landen beseften het gevaar dat de éénheidsmunt zou misbruikt worden door landen waar het woordje "verantwoordelijkheid" ontbrak in hun woordenboek.

Deze landen stelden daarom eisen om hun guldens en marken in te wisselen tegen euro's: Het stabiliteitspact. Dit pact stelde 2 grote voorwaarden aan alle deelnemende landen:

1. Het begrotingstekort mag niet meer dan drie procent bedragen.
2. De overheidsschulden mogen niet meer dan 60% van het BBP bedragen.

Hierdoor hadden Nederland en Duitsland de voorwaarden geschapen om een sterke euro te behouden, naar analogie van hun eigen munten. Helaas moesten ze al van bij de start soepel zijn. Een land als België had namelijk op dat moment reeds een staatsschuld die boven de norm lag. De oplossing was dat België op zijn plechtig communiezieltje moest beloven om de schuld naar 60% te laten convergeren.

Hieronder vindt u 2 grafieken voor deze 2 normen van het volledig eurogebied:

Begrotingsdeficiet van de eurolanden

Overheidsschulden in % van het BBP

Men kan aanvaarden dat een beperkt aantal landen gedurende een evenzeer beperkte tijd niet aan de normen voldoen. Wanneer echter, zoals bij de totale schuld, voor het gehele eurogebied nooit aan deze norm werd voldaan en tegelijkertijd ook vaak de tweede norm niet gehaald werd, moet men concluderen dat dit stabiliteitspact nooit gewerkt heeft.

Men ziet duidelijk dat in 2009 dit pact eigenlijk dood en begraven is, temeer daar ook de bezielers ervan, NL en D, zich er niet meer aan houden. De euro is daarmee de facto een zwakke munt geworden en onderscheid zich niet van alle andere fiatmunten.

Dit uit zich ondermeer in het Griekse drama. Grieks overheidspapier waarop nauwelijks nog garantie is op terugbetaling, dient als onderpand voor het scheppen van nieuwe euro's bij de ECB. Hierdoor wordt het Griekse probleem over alle eurolanden verspreid en doet de ECB krak hetzelfde als de FED met Amerikaans staatspapier.