zondag 16 mei 2010
zilver of goud kopen
Beste belegger,
Het is even schrikken indien u niet weet dat papieren geld niets waard is. Als u een huis hebt, dan hebt u iets die waarde heeft. Evenzo hebben goederen zoals een auto, tv, voeding, kledij enz. een waarde, die ook uitgedrukt kan worden in geld. Helaas geldt het omgekeerde niet meer.
Het moeilijkste is het openen van een account. Eens u daar door bent, is de rest zeer eenvoudig. Van zodra het overgeschreven bedrag in uw account geboekt is, kunt u ogenblikkelijk goud en zilver aankopen. U hoeft geen afgeronde hoeveelheden kopen, alles wordt herrekend tot in decimalen. Eens u goud en zilver gekocht hebt, zijn er diverse mogelijkheden:
vrijdag 16 april 2010
Wat als de euro faalt? Bescherm uw vermogen als de beurs en de economie instorten
Toonaangevende sprekers laten op 15 mei hun licht op de materie schijnen en komen met oplossingen!
Financiële zekerheid een utopie? Indien u een vermogen hebt, beseft u als geen ander hoe belangrijk dit is om dit vermogen te houden!
Laat me u eerst even uitleggen wat voor bijeenkomst het om gaat:
Nu we economisch weer met de neus op de feiten gedrukt zijn en weten dat zelfs de machtigste banken failliet kunnen gaan,
is de vraag van veel particulieren op welke wijze ze hun huidige welvaart en vermogen kunnen beschermen tegen een economische terugval en een val van de beurs.
Kan het wel, je financieel beschermen als de economie in elkaar stort en vermogens op alle fronten verloren gaan?
Ja, dat kan.
Het is dus alleen de vraag HOE dat dan kan.
Waarom waren er beleggers en particulieren die in en na de crisis van 2008 profiteerden, terwijl zoveel anderen enorme vermogens verloren? Was dat geluk of was dat beleid?
Drie sprekers zullen aantonen dat het beleid was en dat ook u in een volgende ronde van economische rampspoed in staat zult zijn uw vermogen (beter) te beschermen.
Dat is de strekking van het evenement dat Tom Lassing en Maarten Verheyen op 15 mei 2010 organiseren in Eindhoven.
Een bijzonder interessante bijeenkomst met in ieder geval de volgende sprekers:
1. Willem Middelkoop
2. Marc de Mesel
3. James Turk (Engelstalig)
Willem Middelkoop is bekend van zijn TV optredens en de boeken die hij schreef (zie ook bij het tabblad video’s).
Hij werd voor de crisis vooral afgedaan als zwartkijker en beroepsmatige azijnzeiker, maar wat heeft hij gelijk gekregen! Had maar tijdig naar hem geluisterd,
dan had u ook ongetwijfeld heel wat verliezen voorkomen!
Marc de Mesel, een goede kennis van mij, lijkt van de drie sprekers waarschijnlijk het meeste op u.
Hij is een particuliere belegger die net zoals zoveel anderen keihard ondervonden heeft dat banken alleen maar uit zijn op eigen gewin.
Sinds 2007 beheert hij dan ook zijn eigen portefeuille weer, nadat grootbanken zijn vermogen daarvoor alleen maar deden slinken.
Marc heeft een uitgesproken mening en visie en steekt die niet onder stoelen of banken.
James Turk geeft al sinds 1987 zijn eigen blad, “The Freemarket Gold & Money Report” uit.
Hij is oprichter en CEO van Goldmoney, alwaar ook ik persoonlijk mijn goud en zilver heb liggen.
Zijn visie op goud was de juiste en zijn oplossing voor particuliere beleggers was uniek en briljant.
Dit is een man met visie zoals er weinigen zijn.
Voor mij ook de eerste keer dat ik hem persoonlijk ga ontmoeten en ik zie daar ook echt naar uit.
Financiële zekerheid een utopie? Indien u een vermogen hebt, beseft u als geen ander hoe belangrijk dit is om dit vermogen te houden!
Laat me u eerst even uitleggen wat voor bijeenkomst het om gaat:
Nu we economisch weer met de neus op de feiten gedrukt zijn en weten dat zelfs de machtigste banken failliet kunnen gaan,
is de vraag van veel particulieren op welke wijze ze hun huidige welvaart en vermogen kunnen beschermen tegen een economische terugval en een val van de beurs.
Kan het wel, je financieel beschermen als de economie in elkaar stort en vermogens op alle fronten verloren gaan?
Ja, dat kan.
Het is dus alleen de vraag HOE dat dan kan.
Waarom waren er beleggers en particulieren die in en na de crisis van 2008 profiteerden, terwijl zoveel anderen enorme vermogens verloren? Was dat geluk of was dat beleid?
Drie sprekers zullen aantonen dat het beleid was en dat ook u in een volgende ronde van economische rampspoed in staat zult zijn uw vermogen (beter) te beschermen.
Dat is de strekking van het evenement dat Tom Lassing en Maarten Verheyen op 15 mei 2010 organiseren in Eindhoven.
Een bijzonder interessante bijeenkomst met in ieder geval de volgende sprekers:
1. Willem Middelkoop
2. Marc de Mesel
3. James Turk (Engelstalig)
Willem Middelkoop is bekend van zijn TV optredens en de boeken die hij schreef (zie ook bij het tabblad video’s).
Hij werd voor de crisis vooral afgedaan als zwartkijker en beroepsmatige azijnzeiker, maar wat heeft hij gelijk gekregen! Had maar tijdig naar hem geluisterd,
dan had u ook ongetwijfeld heel wat verliezen voorkomen!
Marc de Mesel, een goede kennis van mij, lijkt van de drie sprekers waarschijnlijk het meeste op u.
Hij is een particuliere belegger die net zoals zoveel anderen keihard ondervonden heeft dat banken alleen maar uit zijn op eigen gewin.
Sinds 2007 beheert hij dan ook zijn eigen portefeuille weer, nadat grootbanken zijn vermogen daarvoor alleen maar deden slinken.
Marc heeft een uitgesproken mening en visie en steekt die niet onder stoelen of banken.
James Turk geeft al sinds 1987 zijn eigen blad, “The Freemarket Gold & Money Report” uit.
Hij is oprichter en CEO van Goldmoney, alwaar ook ik persoonlijk mijn goud en zilver heb liggen.
Zijn visie op goud was de juiste en zijn oplossing voor particuliere beleggers was uniek en briljant.
Dit is een man met visie zoals er weinigen zijn.
Voor mij ook de eerste keer dat ik hem persoonlijk ga ontmoeten en ik zie daar ook echt naar uit.
zondag 7 maart 2010
Het 'on'stabiliteitspact van de euro
Bij de conceptie van de euro had je 2 kampen: De voorstanders van een sterke munt (NL/D) en de rest. Beide landen beseften het gevaar dat de éénheidsmunt zou misbruikt worden door landen waar het woordje "verantwoordelijkheid" ontbrak in hun woordenboek.
Deze landen stelden daarom eisen om hun guldens en marken in te wisselen tegen euro's: Het stabiliteitspact. Dit pact stelde 2 grote voorwaarden aan alle deelnemende landen:
Hieronder vindt u 2 grafieken voor deze 2 normen van het volledig eurogebied:
Men kan aanvaarden dat een beperkt aantal landen gedurende een evenzeer beperkte tijd niet aan de normen voldoen. Wanneer echter, zoals bij de totale schuld, voor het gehele eurogebied nooit aan deze norm werd voldaan en tegelijkertijd ook vaak de tweede norm niet gehaald werd, moet men concluderen dat dit stabiliteitspact nooit gewerkt heeft.
Men ziet duidelijk dat in 2009 dit pact eigenlijk dood en begraven is, temeer daar ook de bezielers ervan, NL en D, zich er niet meer aan houden. De euro is daarmee de facto een zwakke munt geworden en onderscheid zich niet van alle andere fiatmunten.
Dit uit zich ondermeer in het Griekse drama. Grieks overheidspapier waarop nauwelijks nog garantie is op terugbetaling, dient als onderpand voor het scheppen van nieuwe euro's bij de ECB. Hierdoor wordt het Griekse probleem over alle eurolanden verspreid en doet de ECB krak hetzelfde als de FED met Amerikaans staatspapier.
Deze landen stelden daarom eisen om hun guldens en marken in te wisselen tegen euro's: Het stabiliteitspact. Dit pact stelde 2 grote voorwaarden aan alle deelnemende landen:
- Het begrotingstekort mag niet meer dan drie procent bedragen.
- De overheidsschulden mogen niet meer dan 60% van het BBP bedragen.
Hieronder vindt u 2 grafieken voor deze 2 normen van het volledig eurogebied:
Begrotingsdeficiet van de eurolanden
Overheidsschulden in % van het BBP
Men ziet duidelijk dat in 2009 dit pact eigenlijk dood en begraven is, temeer daar ook de bezielers ervan, NL en D, zich er niet meer aan houden. De euro is daarmee de facto een zwakke munt geworden en onderscheid zich niet van alle andere fiatmunten.
Dit uit zich ondermeer in het Griekse drama. Grieks overheidspapier waarop nauwelijks nog garantie is op terugbetaling, dient als onderpand voor het scheppen van nieuwe euro's bij de ECB. Hierdoor wordt het Griekse probleem over alle eurolanden verspreid en doet de ECB krak hetzelfde als de FED met Amerikaans staatspapier.
donderdag 11 februari 2010
Overheidsschulden lopen uit de hand
Op dit ogenblik staart de ganse wereld naar de pigs landen. Pigs is een afkorting die staat voor Portugal, Italië, Griekenland en Spanje, ook wel eens schertsend de club Méditerrané genoemd. Deze landen hebben hun begrotingen niet meer in de hand (10% of meer tekort van het BBP) en er duiken meer en meer berichten op van fraude om Europa te misleiden. Zo heeft Griekenland een extra schuld van 40 miljard Euro gewoon verzwegen.
Al lijken deze gegevens erg, de waarheid is nog veel rampzaliger. Hoewel de focus op de Pigs ligt, zit eigenlijk de ganse wereld in hetzelfde schuitje, met de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk op kop. Het lijkt wel een race om het grootste deficit en het wordt alleen maar erger. Wat is er aan de hand?
Door de bankencrisis is ook de economie in een zware dip gekomen. Hierdoor hebben alle overheden 2 taken op zich genomen en zo de uitgavenpost vergroot:
1. Ze hebben besloten om de failliete banken niet te laten omvallen, maar te redden, de zogenaamde bailouts. Men heeft miljarden naar de banken geschoven om ze te herkapitaliseren, zodat ze opnieuw wat solvabeler worden. Helaas is dit een bodemloze put. Alle banken zijn in se altijd failliet. Geen enkele bank overleeft een “run on the bank” of met andere woorden, wanneer iedereen zijn geld afhaalt, moet iedere bank zijn deuren sluiten. De meeste banken hebben slechts een reserve van 10% (of minder). Dit betekent eenvoudigweg dat wanneer iedereen zijn geld opvraagt, ze slechts 10% van uw kapitaal kunnen teruggeven. Het is al eerder gebeurd in Rusland en Argentinië. In Argentinië stond men ’s morgens op en geen enkele bank was nog open. Toen ze maanden later terug opengingen was het geld met 90% gedevalueerd.
Bij sommige banken is de situatie nog schrijnender. Via allerhande derivaten- en buitenbalans constructies, zijn de deposito’s tot 40 keer uitgeleend. Als dus slechts een paar procent van deze leningen niet wordt terugbetaald, valt deze bank om. Om deze banken te ondersteunen, hebben sommige overheden bovenop de reeds toegestopte miljarden ook nog eens voor honderden miljarden aan waarborgen gegeven voor deze uitstaande kredieten. Je mag er niet aan denken dat ze deze waarborgen zouden moeten betalen. Zelfs overheden hebben hier hun hand overspeeld.
Naast deze waarborgen aan de banken, hebben overheden ook waarborgen aan de particuliere spaarder afgegeven. Zo wordt iedere rekening in België en Nederland gewaarborgd door de overheid voor 100.000 euro. Reken maar eens uit hoeveel ze zouden moeten uitbetalen als alle banken door het dominoeffect omvallen. Volgens bepaalde bronnen zijn er in België meer rekeningen dan er Belgen zijn ( alle gedekte rekeningen samen zou het toch al gauw oven 500 miljard euro gaan in België).
Conclusie: Alhoewel de rust is teruggekeerd zijn alle banken nog altijd failliet. Helaas zijn nu ook de overheden massa’s geld kwijt en zwellen de overheidsschulden dramatisch aan.
2. De overheden (gisteren 6/2/10 nog bevestigd door de G7) hebben gezamelijk beslist om de slabakkende economie te ondersteunen door allerhande stimuleringsprogramma’s. Dit kost bakken met geld natuurlijk. Iedereen ziet de economie verbeteren maar heeft te weinig door dat dit zowat volledig steunt op deze stimuleringsprogramma’s. De herstellende economie is dus fake, maar ondertussen lopen de begrotingstekorten gigantisch op en zullen als een boemerang terug in ons gezicht komen op het moment dat men beseft dat deze schulden moeten gesaneerd worden. Vandaar dat de eerste pogingen in de PIGS landen al bijna op voorhand aan het mislukken zijn. Massale betogingen en stakingen zijn er reeds gepland. Verdere sanering zal niet alleen leiden tot nog grotere onlusten maar gewoon onhaalbaar lijken.
Door de lagere bedrijfswinsten of verliezen en grotere werkloosheid zijn de inkomsten fel verminderd. Minder belastinginkomsten, minder BTW inkomsten, maar grotere uitgaven voor diezelfde werklozen is vanzelfsprekend noodlottig voor de reeds met grote schulden opgezadelde overheden.
Hoe erg de situatie is, kan men het best zien in de Verenigde Staten. Iedere maand meldt men daar dat er een groot banenverlies is. In de werkloosheidstatistieken komt dit niet zo tot uiting omdat deze cijfers gemanipuleerd zijn. Er worden meer categorieën niet meegeteld dan wel. (Veel mensen geven zich niet meer op als werkzoekende omdat het hopeloos is, zo toont de officiële statistieken 9,7% werkloosheid, de echte bedraagt echter 18%).
Nu geeft men aan dat er voor de USA een begrotingstekort is van ongeveer 10% van het BBP. Dit is natuurlijk zand in de ogen strooien. 10% lijkt erg, maar aanvaardbaar, de werkelijkheid is volledig anders:
geschatte inkomsten voor 2010: 2500 miljard dollar
reeds geplande uitgaven voor 2010: 3800 miljard dollar.
Of men geeft 1,5 keer meer uit dan er binnenkomt, dus een tekort van 50%. De truc is dus om het tekort niet uit te drukken tussen de inkomsten en de uitgaven, maar als een percentage van het BBP =wat alle Amerikanen produceren op 1 jaar. Je hebt dus leugens, grote leugens en … overheidsstatistieken.
Al lijken deze gegevens erg, de waarheid is nog veel rampzaliger. Hoewel de focus op de Pigs ligt, zit eigenlijk de ganse wereld in hetzelfde schuitje, met de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk op kop. Het lijkt wel een race om het grootste deficit en het wordt alleen maar erger. Wat is er aan de hand?
Door de bankencrisis is ook de economie in een zware dip gekomen. Hierdoor hebben alle overheden 2 taken op zich genomen en zo de uitgavenpost vergroot:
1. Ze hebben besloten om de failliete banken niet te laten omvallen, maar te redden, de zogenaamde bailouts. Men heeft miljarden naar de banken geschoven om ze te herkapitaliseren, zodat ze opnieuw wat solvabeler worden. Helaas is dit een bodemloze put. Alle banken zijn in se altijd failliet. Geen enkele bank overleeft een “run on the bank” of met andere woorden, wanneer iedereen zijn geld afhaalt, moet iedere bank zijn deuren sluiten. De meeste banken hebben slechts een reserve van 10% (of minder). Dit betekent eenvoudigweg dat wanneer iedereen zijn geld opvraagt, ze slechts 10% van uw kapitaal kunnen teruggeven. Het is al eerder gebeurd in Rusland en Argentinië. In Argentinië stond men ’s morgens op en geen enkele bank was nog open. Toen ze maanden later terug opengingen was het geld met 90% gedevalueerd.
Bij sommige banken is de situatie nog schrijnender. Via allerhande derivaten- en buitenbalans constructies, zijn de deposito’s tot 40 keer uitgeleend. Als dus slechts een paar procent van deze leningen niet wordt terugbetaald, valt deze bank om. Om deze banken te ondersteunen, hebben sommige overheden bovenop de reeds toegestopte miljarden ook nog eens voor honderden miljarden aan waarborgen gegeven voor deze uitstaande kredieten. Je mag er niet aan denken dat ze deze waarborgen zouden moeten betalen. Zelfs overheden hebben hier hun hand overspeeld.
Naast deze waarborgen aan de banken, hebben overheden ook waarborgen aan de particuliere spaarder afgegeven. Zo wordt iedere rekening in België en Nederland gewaarborgd door de overheid voor 100.000 euro. Reken maar eens uit hoeveel ze zouden moeten uitbetalen als alle banken door het dominoeffect omvallen. Volgens bepaalde bronnen zijn er in België meer rekeningen dan er Belgen zijn ( alle gedekte rekeningen samen zou het toch al gauw oven 500 miljard euro gaan in België).
Conclusie: Alhoewel de rust is teruggekeerd zijn alle banken nog altijd failliet. Helaas zijn nu ook de overheden massa’s geld kwijt en zwellen de overheidsschulden dramatisch aan.
2. De overheden (gisteren 6/2/10 nog bevestigd door de G7) hebben gezamelijk beslist om de slabakkende economie te ondersteunen door allerhande stimuleringsprogramma’s. Dit kost bakken met geld natuurlijk. Iedereen ziet de economie verbeteren maar heeft te weinig door dat dit zowat volledig steunt op deze stimuleringsprogramma’s. De herstellende economie is dus fake, maar ondertussen lopen de begrotingstekorten gigantisch op en zullen als een boemerang terug in ons gezicht komen op het moment dat men beseft dat deze schulden moeten gesaneerd worden. Vandaar dat de eerste pogingen in de PIGS landen al bijna op voorhand aan het mislukken zijn. Massale betogingen en stakingen zijn er reeds gepland. Verdere sanering zal niet alleen leiden tot nog grotere onlusten maar gewoon onhaalbaar lijken.
Door de lagere bedrijfswinsten of verliezen en grotere werkloosheid zijn de inkomsten fel verminderd. Minder belastinginkomsten, minder BTW inkomsten, maar grotere uitgaven voor diezelfde werklozen is vanzelfsprekend noodlottig voor de reeds met grote schulden opgezadelde overheden.
Hoe erg de situatie is, kan men het best zien in de Verenigde Staten. Iedere maand meldt men daar dat er een groot banenverlies is. In de werkloosheidstatistieken komt dit niet zo tot uiting omdat deze cijfers gemanipuleerd zijn. Er worden meer categorieën niet meegeteld dan wel. (Veel mensen geven zich niet meer op als werkzoekende omdat het hopeloos is, zo toont de officiële statistieken 9,7% werkloosheid, de echte bedraagt echter 18%).
Nu geeft men aan dat er voor de USA een begrotingstekort is van ongeveer 10% van het BBP. Dit is natuurlijk zand in de ogen strooien. 10% lijkt erg, maar aanvaardbaar, de werkelijkheid is volledig anders:
geschatte inkomsten voor 2010: 2500 miljard dollar
reeds geplande uitgaven voor 2010: 3800 miljard dollar.
Of men geeft 1,5 keer meer uit dan er binnenkomt, dus een tekort van 50%. De truc is dus om het tekort niet uit te drukken tussen de inkomsten en de uitgaven, maar als een percentage van het BBP =wat alle Amerikanen produceren op 1 jaar. Je hebt dus leugens, grote leugens en … overheidsstatistieken.
dinsdag 19 januari 2010
Obligatiefeest voorbij?
2009 was een topjaar voor bedrijfsobligaties. Wegens de grote onzekerheid steeg de risicopremie voor bedrijfsobligaties tot 5,5%. Deze premie is het surplus dat betaald wordt bovenop de rente van een niet-risicodragende investering. Daar bedrijven vers kapitaal nodig hadden om te overleven en deze moeilijker bij de in problemen geraakte banken konden vinden, gingen ze rechtstreeks naar de markt via obligaties.
Het waren niet van de minste bedrijven die om kapitaal verlegen zaten: ArcelorMittal, AB InBev en bv. Akzo Nobel. Rente’s van 7 à 9% waren geen uitzonderingen (AB Inbev 9,75%). Gaandeweg daalde echter de onzekerheid en hierdoor zakte ook de risicopremie weg tot 2%. De trend gaat verder richting 1%. Deze daling van de risicopremie bezorgde de kopers van deze obligaties een tweede voordeel. Door de dalende opbrengsten van nieuwe obligaties, stegen de 7% gevende obligaties in waarde. Bij verkoop ervan kan je een return halen van 15% mogelijks zelfs 20%.
Wie nu obligaties koopt heeft de goede trein gemist. De opbrengsten zijn nog iets beter dan staatsobligaties, maar de kans dat de rente op termijn (2 jaar) terug zal stijgen, is groter dan een verdere daling.
Zijn er dan nog interessante obligaties op de markt. Jazeker, indien u van een beetje risico houdt, kunt u misschien de Griekse staatsobligaties kopen. Die zijn op het ogenblik spotgoedkoop wegens hun grote begrotingsdeficit. De vrees voor een staatsfaillissement zit er goed in. De vraag is echter of het zover zal komen. De ECB heeft al laten weten dat Griekenland hun plan zal moeten trekken, maar je hebt nog altijd het IMF als ruggensteun. Het zou een unicum zijn dat een euroland failliet gaat, maar ik zou er mijn hand niet voor in het vuur willen steken.
Het waren niet van de minste bedrijven die om kapitaal verlegen zaten: ArcelorMittal, AB InBev en bv. Akzo Nobel. Rente’s van 7 à 9% waren geen uitzonderingen (AB Inbev 9,75%). Gaandeweg daalde echter de onzekerheid en hierdoor zakte ook de risicopremie weg tot 2%. De trend gaat verder richting 1%. Deze daling van de risicopremie bezorgde de kopers van deze obligaties een tweede voordeel. Door de dalende opbrengsten van nieuwe obligaties, stegen de 7% gevende obligaties in waarde. Bij verkoop ervan kan je een return halen van 15% mogelijks zelfs 20%.
Wie nu obligaties koopt heeft de goede trein gemist. De opbrengsten zijn nog iets beter dan staatsobligaties, maar de kans dat de rente op termijn (2 jaar) terug zal stijgen, is groter dan een verdere daling.
Zijn er dan nog interessante obligaties op de markt. Jazeker, indien u van een beetje risico houdt, kunt u misschien de Griekse staatsobligaties kopen. Die zijn op het ogenblik spotgoedkoop wegens hun grote begrotingsdeficit. De vrees voor een staatsfaillissement zit er goed in. De vraag is echter of het zover zal komen. De ECB heeft al laten weten dat Griekenland hun plan zal moeten trekken, maar je hebt nog altijd het IMF als ruggensteun. Het zou een unicum zijn dat een euroland failliet gaat, maar ik zou er mijn hand niet voor in het vuur willen steken.
zondag 10 januari 2010
Zilver of goud (deel 2)
In mijn eerste artikel zilver of goud? in juli laatstleden over de te maken keuze tussen beide metalen als investering, was één van mijn argumenten dat zilver zeer praktisch is als betaalmiddel voor gewone uitgaven. In menige reacties op andere forums werd nogal meewarig gedaan dat dit toch wel een brugje te ver was. Erger nog, als ik zoiets vertelde in de dagelijkse omgang tussen pot en pint werd ik aangekeken alsof ik de geschiedenis sedert de Middeleeuwen gemist had en nogal vaak in de buurt van windmolens vertoefd had.
Nochtans, Sedert 1 januari 2010 is er een nieuwe wet van kracht in de Amerikaanse staat Georgia dat naast de papieren dollars ook zilver en goud wettige betaalmiddelen worden om schulden te vereffenen. Ook de Staat zelf zal van beide metalen gebruik maken als betaalmiddelen.
Hier in België en Nederland zijn we zo ver niet. De koper van zilver wordt zelfs zwaar benadeeld door de BTW heffing (B: 21%, NL 19%), maar ook de handelaar in zilveren munten of baren is hier het slachtoffer van. Het is niet logisch dat over een betaalmiddel BTW moet betaald worden, net zomin als er over papieren geld zoals de euro, dollar of pond dit hoeft. Deze ongerijmdheid maakt beleggen in zilveren munten en baren minder interessant.
Een Nederlandse handelaar Jeroen Pluijmen gaf volgende uitleg bij een reactie op een artikel in het beursboxforum met betrekking tot BTW op zilver:
Koop je binnen Nederland bij een handelaar zilveren munten, dan zal deze handelaar in beginsel het hoog tarief moeten hanteren.
Echter … de populaire zilveren munten komen niet uit Nederland en zullen door de handelaar moeten worden ingevoerd. Het Nederlandse systeem hanteert het laag tarief bij invoer. De Nederlandse handelaar zal in beginsel deze BTW (laagtarief) af dragen in Nederland.
Maar, er is één uitzondering. Als betreffende handelaar van de Belastingdienst toestemming heeft om verruiming in de margeregeling toe te passen (zoals wij deze hebben), zal de handelaar bij inkoop de BTW af dragen in het land van herkomst (of in Nederland zonder deze bij de aangifte BTW als vooraftrek BTW in mindering te brengen). De handelaar kan de zilveren munten dan verkopen door de margeregeling toe te passen. Bij de margeregeling is er geen sprake meer van laag of hoog tarief, de handelaar draagt over de marge 19% BTW af (dus niet over de omzet).
Beste is dit te verduidelijken middels een voorbeeld. De handelaar koopt een zilveren munt in voor E 100,00 exclusief BTW (invoer).
Hij wil op deze munt E 10,00 netto verdienen.
Gemakshalve gaan we ervan uit dat het laagtarief 6% is en het hoogtarief 19%.
Laten we er even van uitgaan dat betreffende munt in land van herkomst een wettig betaalmiddel is.
Situatie 1:
Handelaar heeft geen toestemming van de Belastingdienst om de margeregeling toe te passen.
De verkoopprijs (incl 19% BTW) zal in deze situatie dan E. 130,90 bedragen.
(exclusief is dit E. 110,00)
Situatie 2:
Handelaar heeft wel toestemming van de Belastingdienst om de margeregeling toe te passen.
De verkoopprijs zal dan E. 117,90 bedragen.
In situatie twee bedraagt de inkoop E. 106,00.
De BTW op de nettomarge (E. 10,00) bedraagt E. 1,90. Tesamen is dit E. 11,90. Dit bedrag bij de inkoop optellen et voila
Dit is de enige en juiste manier hoe om te gaan met BTW bij zilveren munten.
Koop je dus bij een handelaar die zijn munten exclusief BTW aanbiedt, dan betaal je hier gewoon 19% BTW over.
In hoeverre deze mogelijkheid ook in België kan, dat laat ik even in het midden.
Het Ministerie van Financiën ziet zilver niét als iets waar je in investeert, derhalve is de verkoop tegen 6% (of zelfs tegen 0% zoals goud) niet aan de orde.
In een volgende reactie voegde hij er nog bij:
Handel in zilverbaren binnen de EU.
Op zilverbaren geldt het hoogtarief BTW. Als Nederlandse handelaar is het dus mogelijk om binnen de EU te leveren vrij van BTW mits de afnemer in het bezit is van een geldig BTW-nummer. Dit is de zogenaamde Intracommunautaire Levering.
Echter … jaja (het zou eens niet zo zijn), als een afnemer buiten Nederland zijn zilverwaren vrij van BTW wil kopen, in het bezit van een geldig BTW-nummer en deze a contant in Nederland wil afnemen en afrekenen heeft de Nederlandse handelaar een probleem.
De Nederlandse handelaar zal aan de Belastingdienst moeten kunnen aantonen dat deze goederen ook daadwerkelijk de grens hebben verlaten. BTW-nummer of niet, kan de handelaar (verkopende partij) dit niet aantoonbaar maken (contant en afgehaald), dan zal de handelaar de BTW alsnog moeten afdragen … keiharde kosten dus!
Wij leveren dus ook absoluut niets buiten Nederland a contant. Zowel een bankoverschijving als een bewijs van verzending zijn voor de Belastingdienst afdoende om aantoonbaar te maken dat de goederen het land hebben verlaten en dus terecht als IC-levering in de boeken kunnen worden weggeschreven.
Al wie het hiermee eens is, stel ik voor een briefje te sturen naar een parlementslid/minister in België of Nederland om dit aan de kaak te stellen. Zelfstandigen kunnen dan misschien gelijk een terugvordering van de BTW vragen over hun geld op de rekening die door inflatie (negatieve toegevoegde waarde) aangetast is geworden. :-)
Nochtans, Sedert 1 januari 2010 is er een nieuwe wet van kracht in de Amerikaanse staat Georgia dat naast de papieren dollars ook zilver en goud wettige betaalmiddelen worden om schulden te vereffenen. Ook de Staat zelf zal van beide metalen gebruik maken als betaalmiddelen.
Hier in België en Nederland zijn we zo ver niet. De koper van zilver wordt zelfs zwaar benadeeld door de BTW heffing (B: 21%, NL 19%), maar ook de handelaar in zilveren munten of baren is hier het slachtoffer van. Het is niet logisch dat over een betaalmiddel BTW moet betaald worden, net zomin als er over papieren geld zoals de euro, dollar of pond dit hoeft. Deze ongerijmdheid maakt beleggen in zilveren munten en baren minder interessant.
Een Nederlandse handelaar Jeroen Pluijmen gaf volgende uitleg bij een reactie op een artikel in het beursboxforum met betrekking tot BTW op zilver:
Koop je binnen Nederland bij een handelaar zilveren munten, dan zal deze handelaar in beginsel het hoog tarief moeten hanteren.
Echter … de populaire zilveren munten komen niet uit Nederland en zullen door de handelaar moeten worden ingevoerd. Het Nederlandse systeem hanteert het laag tarief bij invoer. De Nederlandse handelaar zal in beginsel deze BTW (laagtarief) af dragen in Nederland.
Maar, er is één uitzondering. Als betreffende handelaar van de Belastingdienst toestemming heeft om verruiming in de margeregeling toe te passen (zoals wij deze hebben), zal de handelaar bij inkoop de BTW af dragen in het land van herkomst (of in Nederland zonder deze bij de aangifte BTW als vooraftrek BTW in mindering te brengen). De handelaar kan de zilveren munten dan verkopen door de margeregeling toe te passen. Bij de margeregeling is er geen sprake meer van laag of hoog tarief, de handelaar draagt over de marge 19% BTW af (dus niet over de omzet).
Beste is dit te verduidelijken middels een voorbeeld. De handelaar koopt een zilveren munt in voor E 100,00 exclusief BTW (invoer).
Hij wil op deze munt E 10,00 netto verdienen.
Gemakshalve gaan we ervan uit dat het laagtarief 6% is en het hoogtarief 19%.
Laten we er even van uitgaan dat betreffende munt in land van herkomst een wettig betaalmiddel is.
Situatie 1:
Handelaar heeft geen toestemming van de Belastingdienst om de margeregeling toe te passen.
De verkoopprijs (incl 19% BTW) zal in deze situatie dan E. 130,90 bedragen.
(exclusief is dit E. 110,00)
Situatie 2:
Handelaar heeft wel toestemming van de Belastingdienst om de margeregeling toe te passen.
De verkoopprijs zal dan E. 117,90 bedragen.
In situatie twee bedraagt de inkoop E. 106,00.
De BTW op de nettomarge (E. 10,00) bedraagt E. 1,90. Tesamen is dit E. 11,90. Dit bedrag bij de inkoop optellen et voila
Dit is de enige en juiste manier hoe om te gaan met BTW bij zilveren munten.
Koop je dus bij een handelaar die zijn munten exclusief BTW aanbiedt, dan betaal je hier gewoon 19% BTW over.
In hoeverre deze mogelijkheid ook in België kan, dat laat ik even in het midden.
Het Ministerie van Financiën ziet zilver niét als iets waar je in investeert, derhalve is de verkoop tegen 6% (of zelfs tegen 0% zoals goud) niet aan de orde.
In een volgende reactie voegde hij er nog bij:
Handel in zilverbaren binnen de EU.
Op zilverbaren geldt het hoogtarief BTW. Als Nederlandse handelaar is het dus mogelijk om binnen de EU te leveren vrij van BTW mits de afnemer in het bezit is van een geldig BTW-nummer. Dit is de zogenaamde Intracommunautaire Levering.
Echter … jaja (het zou eens niet zo zijn), als een afnemer buiten Nederland zijn zilverwaren vrij van BTW wil kopen, in het bezit van een geldig BTW-nummer en deze a contant in Nederland wil afnemen en afrekenen heeft de Nederlandse handelaar een probleem.
De Nederlandse handelaar zal aan de Belastingdienst moeten kunnen aantonen dat deze goederen ook daadwerkelijk de grens hebben verlaten. BTW-nummer of niet, kan de handelaar (verkopende partij) dit niet aantoonbaar maken (contant en afgehaald), dan zal de handelaar de BTW alsnog moeten afdragen … keiharde kosten dus!
Wij leveren dus ook absoluut niets buiten Nederland a contant. Zowel een bankoverschijving als een bewijs van verzending zijn voor de Belastingdienst afdoende om aantoonbaar te maken dat de goederen het land hebben verlaten en dus terecht als IC-levering in de boeken kunnen worden weggeschreven.
Al wie het hiermee eens is, stel ik voor een briefje te sturen naar een parlementslid/minister in België of Nederland om dit aan de kaak te stellen. Zelfstandigen kunnen dan misschien gelijk een terugvordering van de BTW vragen over hun geld op de rekening die door inflatie (negatieve toegevoegde waarde) aangetast is geworden. :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)